Κι ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα / Que le dernier ferme la porte

Όταν, τον περασμένο Ιούνιο, ετοίμαζα την ελληνική έκδοση της ιστορίας Το Μυστήριο του Ρομπολαστέξ, δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα ήταν η κύρια ιστορία στο τελευταίο τεύχος του εβδομαδιαίου Μίκυ Μάους. Σύμφωνα με τον τότε προγραμματισμό, η ιστορία θα δημοσιευόταν σε τέσσερις συνέχειες, στα τεύχη 2460 έως 2463.

Quand je préparais, en juin dernier, l'édition grecque du Mistero del Robiolastex, je ne pouvais pas imaginer que je travaillais sur l'histoire principale du dernier numéro de l'hebdomadaire Miky Maous. D'après nos projets, les quatre épisodes de cette histoire étaient destinés aux numéros 2460 à 2463.

All the news that's fit to draw

Δύο φθινοπωρινές κυκλοφορίες, δύο τρόποι να κάνει κανείς δημοσιογραφία στα καρέ των κόμικς. Από τη μία, ο καινούργιος Λεφράν των Ρομπερέστ και Ρεγκρίκ, με τίτλο L'Enfant Staline, που κυκλοφόρησε σήμερα. Από την άλλη, η Revue Dessinée, ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον πείραμα εικονογραφημένης δημοσιογραφίας, που θα κυκλοφορήσει τον Σεπτέμβριο.

Deux sorties de la rentrée, deux manières de faire du journalisme dans les cases de la bande dessinée. D'un côté, L'Enfant Staline, le nouveau Lefranc de Robberecht et Régric, paru aujourd'hui; de l'autre, une expérimentation extrêmement intéressante de journalisme graphique dans La Revue Dessinée qui sortira en septembre.

Από τον Φλόυντ Γκότφρεντσον στον Ζακ Ταρντί / De Floyd Gottfredson à Jacques Tardi

Παιδικά αναγνώσματα και αυτοβιογραφική μυθοπλασία
 «Όλοι ήμασταν κάποτε παιδιά. Μεγαλώνουμε, η προσωπικότητά μας αλλάζει, όμως μέσα μας μένει πάντα κάτι από την παιδική μας ηλικία. Όταν ετοιμάζουμε μια καινούργια ταινία, [σκεφτόμαστε] μόνο αυτό που μένει καλό, αγνό κι αμόλυντο στο βάθος του εαυτού μας, αυτό που ο κόσμος μας έχει κάνει να ξεχάσουμε και ίσως οι ταινίες μας να μας βοηθήσουν να το θυμηθούμε», έλεγε ο Ουώλτ Ντίσνεϋ στον Σέσιλ Ντε Μιλ, μια μέρα μετά τα Χριστούγεννα του 1938, μιλώντας σε μια ραδιοφωνική εκπομπή για την Χιονάτη, την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους με κινούμενα σχέδια.
Το 2005, στην Μυστηριώδη Φλόγα της Βασίλισσας Λοάνα του Ουμπέρτο Έκο, την επιστροφή των παιδικών αναμνήσεων πυροδοτεί, όχι κάποια ταινία, αλλά μια εικονογραφημένη ιστορία του Φλόυντ Γκόφρεντσον. Ο ήρωας του μυθιστορήματος, που πάσχει από αμνησία, βρίσκει μια πρόσφατη ανατύπωση ενός λευκώματος με την ιταλική εκδοχή της περιπέτειας Race for riches που είχε διαβάσει όταν ήταν μικρός και αναγνωρίζει αμέσως την ιστορία:
...αλλά σε μια στιγμή είδα ένα άλμπουμ με τον Μίκυ. [...] Ο Θησαυρός της Κλάραμπελ έγραφε στο πολύχρωμο εξώφυλλο. «Είχαν κάνει λάθος στο δέντρο», είπα. [...]

Lectures d’enfance et fiction autobiographique

«Nous avons tous été enfants. On grandit, notre personnalité change, mais on garde tous une part d'enfance en nous. Quand nous préparons un nouveau film, nous [pensons] uniquement à ce qui reste bon, pur et intact au plus profond de nous mêmes, à ce que le monde nous a fait oublier et que peut-être nos films pourront nous aider à nous en souvenir», disait Walt Disney à Cecil B. De Mille, le lendemain de Noël 1938, dans une émission radiophonique consacrée à Blanche-Neige, son premier long métrage d’animation.
En 2005, dans La Mystérieuse flamme de la reine Loana d'Umberto Eco, ce n'est pas un film mais une bande dessinée de Floyd Gottfredson qui déclenche l'émergence des souvenirs d'enfance chez le narrateur amnésique. Le personnage principal du roman découvre dans une brocante, une édition récente de la version italienne de l'aventure Race for riches, qu'il avait lue quand il était petit, et reconnaît immédiatement l'histoire:
…à un moment donné j’ai vu un album de Mickey. […] Le Trésor de Clarabelle campait sur la couverture en différentes couleurs. «Et ils s’étaient trompés d’arbre», ai-je dit. […]

Η Μεγάλη επιστροφή του Μίκυ / Le Grand retour de Mickey

Πριν από είκοσι έξι χρόνια, οι Μισέλ Ανγκό και Κλωντ Γκιγιό έγραφαν στο περιοδικό Le Collectionneur de Bandes Dessinées, με αφορμή την γαλλική έκδοση των ιστοριών του Φλόυντ Γκότφρεντσον με τον Μίκυ Μάους από την Hachette στα πλαίσια της σειράς L'Âge d'Or de Mickey:

Το όνειρο... ή περίπου: η νέα σειρά L'Âge d'Or de Mickey (Hachette, 1987), που ορισμένοι λάτρεις της αυθεντικότητας θα επιθυμούσαν μαυρόασπρη. Οριζόντιο σχήμα, το μόνο που ταιριάζει, ιστορίες ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ολοκληρωμένες, η πρώτη σοβαρή μετάφραση... 

Ο Μίκυ Μάους στην Κοιλάδα του Θανάτου, σε μετάφραση του υπογραφομένου, η ελληνική προσαρμογή της συγκεντρωτικής έκδοσης των ιστοριών του Φλόυντ Γκότφρεντσον από την Fantagraphics, φιλοδοξεί να ανταποκριθεί στις προδιαγραφές της ιδανικής έκδοσης που περίμεναν οι συντάκτες εκείνου του αφιερώματος το 1987.

Il y a vingt-six ans, à l'occasion de la publication des histoires de Floyd Gottfredson avec Mickey dans la collection L'Âge d'Or de Mickey chez Hachette, Michel Angot et Claude Guillot notaient, dans Le Collectionneur de Bandes Dessinées:

 Le rêve... ou presque : la toute nouvelle collection L'Âge d'or de Mickey (Hachette, 1987) que certains puristes auraient souhaitée en noir et blanc. Le format à l'italienne qui seul convient, des histoires ENFIN intégrales, la première traduction sérieuse...

La version grecque de l'édition intégrale des histoires de Floyd Gottfredson chez Fantagraphics, dont le premier volume vient de paraître, traduit par l'auteur de ces lignes, a l'ambition de remplir le cahier des charges de l'édition idéale qu'attendaient les collaborateurs du Collectionneur en 1987.

Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς/ Toi au moins, tu es mort avant

Daniel Casanave, Myrto Reiss, Sylvain Ricard, Toi au moins, tu es mort avant, Futuropolis, 2013.

Πολύ με συγκινεί μια λεπτομέρεια/ Grandement m'émeut un détail

Daan Jippes, Κόμιξ 297.

Daan Jippes, Havank 1, Casse-tête.

Martin Lodewijk, Daan Jippes,
Les Aventures de Bernard
Prudence, Tea For Two,
Glénat, 1982 (Bernard Voorzichtig,
Twee Voor Thee, 1972).

"Ο Καρλ Μπαρκς είχε δηλώσει κάποτε ότι, μερικές φορές, δεν μπορεί να ξεχωρίσει τις σελίδες του Γίππες από τις δικές του. Φαίνεται πως δεν είχε δει τον Ολλανδό ομότεχνό του να σχεδιάζει τον Αστερίξ, τον Σπιρού ή τους δικούς του ήρωες."

 

Daan Jippes, Havank 1,
Casse-Tête, Glénat, 2008.
(Algemeen Dagblad, 2006)

"Carl Barks disait que parfois il n’arrivait pas à distinguer les pages de Daan Jippes de celles qu’il avait dessinées lui-même. Il n’avait probablement pas vu les pages où son confrère néerlandais dessinait Astérix, Spirou ou ses propres personnages."

"Ο Ολλανδός Ντάαν Γίππες", Κόμιξ 297, 3/2013.